Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Κάθε αντάμωμα αποτελεί μια μορφή τέλους και μια μορφή αρχής. Από κάθε αντάμωμα δημιουργήται το καινούργιο .Και προ’υ’ποθέτει , το σπάσιμο των συνθηκών.Προ’υ’ποθέτει την έκπληξη. Το αναπάντεχο χαμόγελοτης καινούργιας πιθανότητας που δημιουργήται από νέες οπτικές γωνίες , που είναι οι κόρες του φωτός και του σκοταδιού.Και είναι μελετηρές αυτές οι κόρες.Διαβάζουν αντάμα , προστατεύουν η μια την άλλη και , που και που , υπενθυμιζουν η μια στην άλλη ότι δεν υπάρχει μοναξιά όταν έχουν πέσει οι καστρόπορτες. Και οι δράκοι τις βλέπουν και κρυφογελούν κάτω από τα φλογισμένα μουστάκια τους.
Ιριδισμοί πάνω στο νερό της ψυχής , που βγαίνει από κρυφές κογχες του νού , καθώς αχνοφέγγει.Φτάνει η ώρα του πετάγματος. Πάνω από τις μπερδεμένες συνθήκες του συναισθήματος.Στην καθαρότητα του δρόμου που τον χαράζουν τα βήματα , τα πρώτα βήματα του νεογέννητου άπειρου.
Κάποτε , ήχοι παλιοί , ανταμώνουν, σε συγχρονους ρυθμούς. Μια΄διασκευή του ονείρου . Η επανάσταση του ασυνήδητου , όταν το συνηδητό τα έχει κάνει θάλασσα.
Τα όνειρα είναι φύλακες – τοξοβόλοι στις πύλες του απέραντου .Ρίχνουν τα βέλη τους για να αφυπνήσουν το νου που κοιμάται . Για να του υπενθυμήσουν την αλήθεια του. Το ταιριαστό γ’ αυτόν όταν ο ίδιος κάνει αταίριαστα πράγματα για τον εαυτό του συμβιβαζόμενος με δρόμους πολυπερπατημένους . Είναι η  υπενθύμηση ότι οφείλει στον εαυτό του να φτιάξει τα μονοπάτια του .
…Οι ρίζες είναι φτερά , που σε πηγαίνουν σε κόσμους που δεν έχει περπατήσει ακόμα ο νους και η ψυχή , πρώτη , ανιχνευτής αυτού που θα γίνει , ταξιδευει  με όρτσα τον άνεμο. Αν αγαπάς, οι καιροί σε σέβονται.Αν παίρνεις ρίσκο , οι καιροί σε σέβονται . Αν είσαι αυτό που είσαι , οι καιροί σε σέβονται. Τότε οι άνεμοι , γίνονται ούριοι στα σταυροδρόμια. Χρειάζεται να είσαι , κάθε στιγμή , έτοιμος να φύγεις. Α’ αφήσεις τα περιτά πίσω και να ταξιδέψεις ανάλαφρος , μόνο με τα ‘ απαραίτητα. . Τα απαραίτητα είναι : το νερό της ψυχής , το μπαχάρι της αυγής και η ανάσα των ανέμων . Το ταξίδι δεν έχει λιμάνια . Αράζει το τρικάταρτο πειρατικό , σε κόλπους κρυφούς του αύριο , για να κάνει ο νούς ρεσάλτο και ν ‘ ανασάνει η ψυχή , να γίνεται ταίρι με τις θύελες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου