Δεν την οριζω την καρδιά , αφέντη αυτή δεν εχει , πάντοτε δρομους ακλουθά , που μόνη τους κατέχει.

(κατέχει : ξερει)                                                                                   

 

Δυναμη εχει η ψυχη οντε τηνε κατεχεις  και οντε δε θα φοβηθεις ότι εντος σου εχεις.

(οντε : όταν)

 

Θελω δε θέλω θα σκεφτω , μπορει να μετανιωσω , μα θα ‘ χω κανει μια στιγμη αιωνια, σα σε νιωσω.

 

Αν ηξερα τι θα πρεπε δεν θα ‘ σουν στο μυαλο μου , μα εισαι μεσα στη καρδιά , κοντρα στο λογικό μου.

 

Κάθε φωνη μια αγκαλια , των ασκιανών βοτανι , δακρυ πικρό που έβρηκε ματιά να το γλυκάνει .

(ασκιανων :σκιών)

 

Φυσά ο αέρας μιάν αρχη που φευγει απ ‘ ένα τέλος κι πεθυμιά είναι χορδή , στο φως που ριχνει βέλος .

 

Θα πρεπει πρωτα να χαθεις για να βρεθεις σε μερη , που ‘ ναι δικά σου κι άγνωστα , μα η καρδιά τα ξέρει .

 

Καστρο απού ‘ ναι δυνατό δεν είναι κλειδωμένο , φοβούνται οι δράκοι να διαβούν κι αν ειν ‘ ερηπωμένο . Εχει στρατο από ψυχες που ερχονται απ ‘ τον Αδη , τις σέβονται οι ασκιανοί στου χρόνου το υφάδι .

 

Οντε γεννηθηκε το φως , πόνεσε το σκοτάδι και τη ψυχη του καθενός ζητάει κάθε βραδυ.

 

Σε τεντωμένη μια χορδη , εκλεψα το ρυθμό σου και ακροβάτης εγινα , ομιχλη στο λυγμό σου.