ΛΑΦΟΝΗΣΙ
(‘Επαινος στον
Πανκρήτιο διαγωνισμό Ριζίτικου . Λαφονήσια 2014 . Σύλλογος Στιχουργών Ν. Χανίων.
Δήμος Κισσάμου . Καστέλι Κισσάμου 13/8/2014 . Αγροτικός Αύγουστος.)
Ρωτώ τσ’ αυγής
τα χρώματα γιαντα’ ναι λαβωμένα , και μ’ απαντούνε πως θωρούν ψυχές στο Λαφονήσι
.
Ψυχές απού γινήκανε
σπίθες σε μάχης φλόγα και η κραυγή τους έβαψε τσ’ ακτές και τους ανέμους.
Κι ο Χάροντας
εσκιάχτηκε σαν είδε δε ξεχνιέται η ανδειοσύνη κι η τιμή κι αν επεράσαν χρόνοι.
Και γίναν οι
δροσοσταλιές , της χαραυγής το δάκρυ , αιμα-κρασί για να πλυθεί ο πόνος π’ αντικρίσαν.
Βαριά είναι η
λευτεριά , βαρύς ο πόνος που’χει , θέλει τους νιούς να χάνονται στης μάχης το μετόχι.
Θέλει τις νιές
να γίνονται του Χάροντα οι νύφες να μη τυχόν κι ατιμωθούν απ’ του εχθρού τα βέλη
.
Κόκκινη άμμος-θύμηση
, πληγή βαθιά στους χρόνους , οι μέλισσες τη τραγουδούν καθώς τσ’ εχθρούς νικούνε.
Θάλασσα μη πικραίνεσαι
, αυγή να μη θρηνήσεις , γιατί οι ψυχές αλάφρωσαν , κάνανε τα που πρέπει.
Κι όμως τσ’ αυγής
τα χρώματα , βαθιά ειν’ λαβωμένα …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου