Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ ( ΑΥΓΗ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ )


Το πανσέληνο θράσος σκότωσε όλα τ’ αστέρια – ευχές , Και ύστερα ήρθε η σκοτεινή θεά και έκρυψε στην αγκάλη της όλα τα ‘’θέλω’’ , ανασταίνοντάς τα .

Νύχτα , των έκπτωτων θεών και των ειλικρινών ηδονών .

Σε σένα προσεύχομαι βέβηλη σκέψη . Αιρετική ηδονή που σε χλευάζουν οι ανέραστοι .

Το άπειρο και η άβυσσος είναι σκοτεινά όπως και ο ‘Ερωντας . Το αδυσώπητο φως ,σκοτεινό κι αυτό αν το κοιτάξεις κατάματα.

Πίνω το ρόδι χιλιάδων σκέψεων και ο χυμός του λεκιάζει το λευκό της απουσίας .

Μεθώ από το άρωμα των κρίνων. Νύχτα , ελευθερώνεις όλα τ’ αρώματα . Νύχτα απομυθοποιείς όλα τα φανταχτερά φτερά των παγωνιών και τον υπεροπτικό θόρυβο που κάνουν οι άδειες φορεσιές του κουστουμαρισμένου ‘’δήθεν’’. Νύχτα της σιωπής , καθρέφτη του γυμνού εαυτού που ξεντύθηκε τα ‘’πρέπει’’ του γιατι δεν μπορεί να ξεγελάσει το ‘’είναι’’ του , καθώς έμεινε χωρίς το ‘’φωτεινό’’ του ακροατήριο.

Το βέβηλο φως πλάγιασε μαζί σου χίλια δειλινά χίλιες αυγές .

Σε σκότωσε και το σκότωσες σ’ ένα ατέρμονο κύκλο παθιασμένου ‘Ερωντα.

Σκοτώνεις κάτι από σένα όταν ερωτεύεσαι . Για να γίνει χάρισμα , κέρασμα στον αδηφάγο πόθο .

Νύχτα δεν με ξεγελάς . Εγώ και ‘συ είμαστε αδέρφια , γέννα ενός θυμού που κρατά ξυπνητή τη πληγή του ‘Αδη . Ψιθυρίζει η Αυγή.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου