Κάθε αγάπη έχει τη γεύση της . Διαφορετική, ακόμα και
αν προέρχεται από τα ίδια υλικά . Ο συνδυασμός έχει σημασία .Αυτός θα δώσει την
τελική εικόνα του Ερωντα. Ξεχωριστή για κάθε αναδυομένη θεά από τις αβύσσους της
ηδονής.
Μοναχικός καθρέφτης
, διάφανος , η σιωπή .Ο Δράκος της ψυχής ξυπνά και τον σπάει . Και κάθε θρύψαλό
του , μια εικόνα , μια αθιβολή . Χιλιάδες θύμησες , θρύψαλα του χτες . Χορεύει ξυπόλητη
η νεράιδα πάνω του και γελά , λιώνοντάς τα ακόμα περισσότερο .
Το τώρα είναι
εδώ . Πάνω στα ματωμένα πέλματα του χτες , πάνω στη χίμαιρα του αύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου