η πάχνη των λογισμών

Σκέψη μου και πλανεύεις 'με , ξομπλιάζεις τους καημούς μου κι απόης , νύχτας γίνεσαι , πάχνη στους λογισμούς μου. Ξόρκια σου λέν  νεράιδες απού γεννά ο καπνός σου , φωτιά μικρή και μακρυνή που στέλνει αστερισμός σου.