Στο γύρισμα των
φεγγαριών ματώνουν οι ανέμοι , αγρίμι να ‘ σαι στη καρδιά , φωτιά απου δε τρέμει.
Σα δυό χιλιάδες
χρώματα στου νου το πανηγύρι , ειν’ η ζωή , αυγής ανθός , να του ρουφάς τη γύρη.
Δρόμοι τσ’ αυγής
στων στεναγμών το πιο παλιό τραγούδι , σα φως στα γένια τ’ ουρανού , του λογισμού
το χνούδι.
Εσμιξε ο ήλιος
κι η αυγή στ’ ορίζοντα το μπέτι , γεννήθηκες Αυγερινός στ’ αστερισμών τα έτη. Νύχτα ρίξε τα
πέπλα σου και ξύπνα ουρανέ μου , δώστου ευχή απ’ τις ευχές , ανθέ και μενεξέ μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου