Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Το μαυρο κρασί της νύχτας και η ζαλισμένη πυξιδα των αστερισμων

...Και 'συ νυσταγμένε αστερισμέ , που χαθηκες νωχελικά στα χάδια  του θέρους , σβυσε τον ηδονικό στεναγμό σου στο μαυρο κρασι της νύχτας . Κι επειτα , θα ακολουθησω τη ανασα της ζαλισμένης πυξίδας σου . Και 'συ άχνα απο τα ματωμένα αλικα χειλη της αυγής , χάιδεψε το γυμνό στέρνο του ορίζοντα , καθώς αυτός θα σου παραδοθεί .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου