Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

…Ορνια , δεν θα φάτε το πτώμα του Ερωτα.Γιατί θα γίνει φως , γιατί θα γίνει αρχέγονο σκοτάδι.Γιατί θα γίνει έκρηξη ενός κοιμησμένου Πάνα. Και θα ξυπνήσει όλα τα κρυμένα σύμπαντα στον Αδη των αισθήσεων και των βλεμάτων.Γιατί θα σκουπίσει το δάκρυ των οριζόντων στο πρώτο φως που γεννιέται από το βλέμα του αγριμιού.Γιατί είναι κρυμένος στους κεραυνούς και στις θύελες του ονοματός του.Γιατί τον νανουρίζουν οι θεές που δραπετευσαν από τις φωνές των Σειρήνων και των Ερινύων.Γιατι οσο υπάρχει ένας που θα σηκώνεται ορθός ,θα υπάρχει και δευτερος.Γιατι η αλήθεια που δεν εχει ειπωθει ακόμα δεν παύει να είναι αλήθεια που υπάρχει και που περιμένει στους υποχθόνιους  διαδρόμους της δυναμης της.Γιατί τα όνειρα δεν είανι της νύχτας .Γεννιούνται όταν απελευθερώνεται ο νούς από τα δεσμά της λογικής και ο πραγματικός ασυνήδητος εαυτός , μορφοποιήται.Σαν ένα σύνεφο που ξεκινά μικρό για να καλύψει όλο τον θόλο του ουρανού μετά και να φέρει θύελα.Εξαγνιστική βροχή που δεν είναι δάκρυ αλλά ο ιδρώτας της αρχέγονης συνεύρεσης των θεων , των δαιμόνων , των ανθρώπων , στα συμπόσια του Πάνα.Και ‘ συ στιγμή είσαι η αιώνια συνουσία του σκοταδιού με το φώς που επιτέλους ανταμώθηκαν , πριν πεθάνει το ένα και πριν γεννηθεί το άλλο.Οταν ο χρόνος δεν έχει πιά σημασία , αποκτά την αληθινή του υπόσταση , πέφτουν τα πέπλα του σα φθινοπωρινά φύλλα και τότε θωρρείς την αλήθεια.Ο χρόνος δεν υπάρχει.Είναι στιγμιαία ψευδαίσθηση του νου που θέλει όλα να έχουν μια αρχή και ένα τέλος,Πάντα υπάρχει κατι πριν την αρχή , πάντα κάτι υπάρχει μετά το τέλος.Αρχή και τέλος είναι ένα . Μια κουκίδα στο άπειρο . Μια στιγμή φωτεινή και σκοτεινή αντάμα. Ο αιώνιος έρωτας του συνηδητού με το ασυνήδητο , του μορφοποιημένου με το άμορφο , η εμμονή των αρχαίων θεών να ζευγαρώνουνμε τους ανθρώπους για  να τους κάνουν αιώνιους όσο μια στιγμή. Η στιγμή είναι αιώνια . Είναι η στιγμιαια αιωνιότητα του άπειρου που γεννά , που γεννιέται σε μια ανάσα που μοιράζεται σ’ ένα φιλίτου σκοταδιού με το φώς. Ο έρωτας που νικά το φθαρτό που θυμιζει την αιωνιότητα που κρύβεται σε μια στιγμή, που ταξιδεύει με το φως διαμέσου του σκοταδιού , για να φτάσει σε σένα. Και να σου θυμίσει την ελευθερία. Να σου θυμίσει ότι δεν βλέπεις όνειρα. Είσαι το όνειρο . Όταν σπάσεις τα αόρατα δεσμά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου